Winter 2022/2023
|
Salima en Elise Le Pair
Het wordt wat later, appt kunstenaar Elise een uurtje voor de afspraak. Marokko speelt een belangrijke WK-wedstrijd, dus die wil Kunstkameraad Salima graag eerst afzien. Marokko wint de wedstrijd, dus eenmaal in het atelier zit de stemming er goed in. Maar nu moet er wel flink gewerkt worden, want ze hebben nog maar twee bijeenkomsten voor de expositie. Salima zit uiterst geconcentreerd paardenbloempluisjes te schilderen, met oost-indische inkt. Aan de deur van het atelier hangen al minstens tien schilderijen. Elise: ‘Het uiteindelijke kunstwerk wordt een soort installatie aan de muur. We gaan de schilderijen zo ophangen dat het lijkt alsof de pluisjes van de paardenbloemen wegwaaien.’ Voor ze aan het kunstwerk begonnen, namen ze eerst samen een aantal kunstboeken door, om te bekijken wat ze mooie kunst vonden om te maken. Maar uiteindelijk ontstond het idee voor het kunstwerk spontaan, toen Salima wat aan het ‘droedelen’ was op een vel papier. ‘Ineens zagen we daar paardenbloemen in. Toen zijn we daarop doorgegaan’, vertelt Elise. ‘Ik vind het ook gewoon leuk om paardenbloemen te maken’, vult Salima aan. Maar denk niet dat het eenvoudig is, want Salima is behoorlijk kritisch op zichzelf. Ze vindt haar werk niet snel goed genoeg. Gelukkig ziet ze wel dat de paardenbloempluisjes steeds beter worden, naarmate ze er meer maakt. Ze hadden meteen een goede klik toen ze samen aan de slag gingen, vertelt Elise. Salima is het roerend met haar eens. ‘Elise begrijpt mij en ik begrijp haar en dat is fijn.’ Heidi Klijsen voor de voor de expositiecatalogus. |
|
Najaar 2019
|
Pakje Kunst Expositie
Pakje Kunst Breda bestaat 1 jaar en dat wordt gevierd! De eerste 40 Pakje Kunst kunstenaars die aan het project deelnamen tonen hun beste werk en hun inbreng voor Pakje Kunst. In mijn geval een klein, en ' iets' groter formaat kunstwerk ;-) Pakje Kunst Expo Opening 29 november 19:00 uur Open 20 november - 22 december, woe - zon, 12-17 uur Locatie: Stadsgallerij, Oude Vest 34, 4811 GS Breda |
|
Deelnemende kunstenaars:
Ada Krowinkel Ad Marijnissen Anneke Hendrikx Bodil Havermans Eefje Goos Elise Le Pair Emerentia van Vroenhoven Evelien Seegers Hein Lambregts & Judith Zijtregtop Jacqueline Baselier John van Gils Jordy Koevoets Judith Geerts Judith Kuijpers Judith Zijtregtop Katja Tempelaars Lian Boeren Lidy Meier Lily de Bruijn |
Lise Sore
Ludo de Kort Margot Zweers Marianne Mol Marijke Hooghwinkel Martin Peulen Maurice Spapens Nancy Graumans Noortje Haegens Peter Bouwmans Renie Lamers Romee van Oers Ruth de Vos Sabine de Graaf Sanne Etienne Simone Grootveld Sylvia Thijssen Teun Hocks Toon Joosen Vonne Hoefsloot Yuk-Kan YeungParagraph |
Voorjaar 2019
Beste kunstliefhebber,
We willen je van harte uitnodigen voor de opening van onze expositie ‘Waar de zee rijk aan is’. Een duotentoonstelling van Elise Le Pair en Mandy den Elzen. Deze twee kunstenaars ontmoeten elkaar in de fascinatie voor de tactiele eigenschappen van materialen. Elise’s werk kenmerkt zich door organische structuren en Mandy conserveert delen van vissen, waarbij het natuurlijke materiaal een nieuwe verschijningsvorm krijgt. ‘Waar de zee rijk aan is’ toont deze natuurlijke preparaten versus een kunstmatige, plastic zee. Hoewel de titel poëtisch opgevat kan worden, duidt deze ook op het overvloed aan afval in de zee. Mandy en Elise vragen via hun werk aandacht voor de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. Doel 14: Behoud en maak duurzaam gebruik van de oceanen, de zeeën en maritieme hulpbronnen. Kunstloc Brabant In de expositieruimte in de LocHal biedt Kunstloc Brabant inspirerende kunstenaars en initiatieven een podium. Zo willen we de kracht van kunst en cultuur en het belang van verbeelding voor de samenleving zichtbaar maken. Deze expositie is te zien van 25 april t/m 30 juni. Programma opening expositie 19.00 – inloop en ontvangst 19.30 – officiële opening 20.00 – bezoeken expositie 22.00 – sluitingstijd LocHal Met vriendelijke groet, Esther Leenders Curator en adviseur Kunstloc Brabant |
|
|
|
BNDeStem 25 april 2019
Zomer 2018
|
|
Pakje Kunst
Pakje Kunst is een initiatief waarbij kunstenaars onder de aandacht gebracht worden in de eigen regio door de verkoop van unieke kunstwerken ter grootte van een pakje sigaretten uit oude mechanische sigarettenautomaten. In een doosje kan je iedere kunstvorm tegenkomen. Zo krijgt de koper toegang tot het kunstaanbod in de regio. Automaten worden geplaatst in boekhandels, theaters, musea, etc. Je trekt een Pakje Kunst uit nieuwsgierigheid, als cadeau voor een vriend(in), als iets extra’s bij een bos bloemen of fles wijn, als iets bijzonders, als verzamelobject, noem maar op. Pas op! Kunst kan verrassen, verwarren, ontroeren, irriteren, et cetera. Om haar ten volle te bevatten heeft kunst een incubatietijd. De automaat wordt 1 september in gebruik genomen en staat in het Stedelijk Museum Breda, Boschstraat 22, 4811 GH Breda. Officiële opening 23 september om 14:00 uur www.pakjekunst.com |
Voorjaar 2018
|
In het project Kunstkameraden koppelt Stichting De Cultuurkantine professionele kunstenaars aan jongeren in de leeftijd van 8 – 21 jaar.
Samen maken ze in het atelier van de kunstenaars in 10 bijeenkomsten een kunstwerk. De expositie omvat de kunstwerken van twintig kinderen uit Breda. Mijn kunstkameraad heet Obeida. Hij vind alle dieren leuk, met name de gevaarlijke dieren! Zo zijn wij op onderzoek gegaan bij het reptielenhuis naar krokodillen en slangen en is ons studieonderzoek te bewonderen in de expositie. De expositie wordt vrijdag 22 juni om 17.00 uur geopend door wethouder Marianne de Bie. Inloop vanaf 16.30 uur De kunstwerken zijn tot 4 juli te bewonderen. Locatie: Cultkitchen (Galerie - studio - atelier van Raymond Assink), Lachapellestraat 7, Breda (Belcrum) |
|
Zomer 2017
KunstkwARTier etalage
Verbeetenstraat 2a
Mei - september 2017
Verbeetenstraat 2a
Mei - september 2017
Winter 2016/2017
|
Tijdens cultuurnacht Breda op 27 januari 2017 is de expositie AZCKunstkameraden in het Apollo Hotel te zien.
De kunstwerken samen gemaakt met Korina (onder) en Aya (rechts), zijn daar te bezichtigen en de makers zijn ook allebei aanwezig! =) Hierna reist de expositie door naar het Van Abbemuseum te Eindhoven. De tentoonstelling is hier van 2 t/m 19 maart 2017 te bewonderen. Samen met super leuke poncho's & behangetjes, de 'zang'lift van Martin Creed en een hele mooie museumshop elders in het gebouw! =D 
Bloemenberm
|
Stilleven; een fruitschaal
|
Zomer 2016
|
In het weekend van 1 en 2 oktober 2016 wordt voor de derde keer de Kunstmanifestatie
Kunsten Onder 1 Dak georganiseerd. Deze keer wordt de Onze Lieve Vrouwekerk (Paterskerk) aan de Kade in Roosendaal, met daarbij het achterliggende klooster en de kloostertuin, gebruikt als expositieruimte. Wederom komen alle kunstvormen zo veel mogelijk aan bod en daarnaast wordt er zowel zaterdag- als zondagmiddag een Kunstlunch georganiseerd. Kunsten onder 1 dak 1 & 2 oktober 2016 12:00 - 18:00 uur Onze Lieve Vrouwekerk (paterskerk) Kade 23 Kijk voor meer informatie over op: www.kunstenonder1dak.nl |
|
Voorjaar 2016
De Cultuurkantine - Kunstkamaraden - Samen met Korina (9 jaar) ''Stichting De Cultuurkantine zet kunst en kunstenaars in voor de empowerment van jeugdigen die zich in een achterstandspositie bevinden en bevordert zo op positieve wijze hun interactie met de maatschappij en hun verdere ontwikkeling.'' Dit project wordt nu voor de derde keer gedraaid, ditmaal in samenwerking met 50 kunstenaars in Breda en 50 kinderen / jongeren het asielzoekerscentrum van Breda.
Na het intake gesprek met De Cultuurkantine, ben ik gematcht met Korina, 9 jaar oud en met haar familie gevlucht uit de Irakoorlog. Het verdere project wordt hier niet over gesproken, maar vooral in het begin vond ik het fijn te weten wat een ongeveer tot dan toe haar opgroei omgeving geweest is. |
|
Tekst geschreven door Karin Fleur (de Cultuurkantine)
Voor Elise en haar jonge Kunstkameraad Korina (9) uit Irak is het aanvankelijk aftasten. Elise: ‘En vertrouwen winnen. Vanwege minimale verbale communicatie, Korina is nog geen twee maanden in Nederland, ging dat de eerste keer bijvoorbeeld zo: ik betrok haar bij alles wat ik deed. We hebben allebei onze namen gezet bij het tekenen van het Kunstkameradencontract. Ik schonk een glas siroop en een glas water in en liet haar kiezen welke ze wilde drinken. Ik gaf haar mijn sleutels om de deur open te maken zij hielt de deur voor mij open om met de fiets naar binnen te kunnen. We hadden een vaste plek aan tafel waar we meestal begonnen en bepaalden wat we die dag gingen doen.’
Voor Elise en haar jonge Kunstkameraad Korina (9) uit Irak is het aanvankelijk aftasten. Elise: ‘En vertrouwen winnen. Vanwege minimale verbale communicatie, Korina is nog geen twee maanden in Nederland, ging dat de eerste keer bijvoorbeeld zo: ik betrok haar bij alles wat ik deed. We hebben allebei onze namen gezet bij het tekenen van het Kunstkameradencontract. Ik schonk een glas siroop en een glas water in en liet haar kiezen welke ze wilde drinken. Ik gaf haar mijn sleutels om de deur open te maken zij hielt de deur voor mij open om met de fiets naar binnen te kunnen. We hadden een vaste plek aan tafel waar we meestal begonnen en bepaalden wat we die dag gingen doen.’
|
|
|
|
|
|
|
Elise ontdekt dat Korina motorisch heel fijn en gedetailleerd kan tekenen. ‘Aanvankelijk was mijn plan om groot te tekenen maar dat was snel van de baan. Ik ben uitgegaan van de kracht van Korina.’ Elise merkt ook dat het meisje niet alleen wil tekenen maar ook erg graag de Nederlandse taal wil leren spreken, lezen en schrijven. Alles wat ze tekenen wordt benoemd en opgeschreven. ‘Bloemen, pompoenen, spruitjes, dieren en natuurverschijnselen alles was 'mooi' '(h)eel mooi' en onderwerp van tekening.’ En op een zonnige middag spelen ze, terwijl de twee Kunstkameraden op een bankje een ijsje eten 'ik zie, ik zie, wat jij niet ziet'.
|
|
Het kunstwerk is een kleurige bloemenberm geworden want Korina geniet van kleuren. Ze tekende en kleurde alle bloemen zelf. Elise vertelt: ’Veel kleurige bloemen die opgaan in de hoeveelheid maar met zijn allen zo mooi zijn. Sommigen zien de bloemen als onkruid, ze zijn dan ook nauwelijks in de voortuin terug te zien, maar juist deze bloemen aan de kant van de weg worden gewaardeerd door vrijwel elke persoon die ze ziet.’
Discipline: Mixed-media
Materialen: Papier, potlood, stift, verf, lijm.
Techieken: tekenen, schilderen en stempelen
Titel: Bloemenberm
Afmeting: 120 x 40 x 1,5 cm
Materialen: Papier, potlood, stift, verf, lijm.
Techieken: tekenen, schilderen en stempelen
Titel: Bloemenberm
Afmeting: 120 x 40 x 1,5 cm
Winter 2015 / 2016
De digitale publicatie van de werkperiode 'In het midden' te TAC afgelopen jaar is er! =)
Hieronder een greep van pagina's, klik hier om de volledige publicatie te bekijken.
Najaar 2015
De zee is overal in het werk van de Bredase kunstenares Elise Le Pair
Marjan Kieboom - 10 oktober 2015 | 14:24 - 1 reacties
BREDA - Vuilniszakken, latex handschoenen, aluminiumfolie en doodgewone huis- , tuin- en keukenverf. Zo op het oog weinig waardevols aan, maar in de handen van Elise Le Pair krijgen ze iets waardevols en betekenis. Met de zee als voorname inspiratiebron onderzoekt ze de mogelijkheden van gebruiks- en wegwerpartikelen die doet denken aan de Arte Povera uit de jaren zeventig.
In een gedeeld atelier met kunstenaars, vormgevers en een fotograaf, heeft Le Pair haar zo gekoesterde materialen sinds kort bij gebrek aan kastruimte in dozen opeen gestapeld. Van kampeermaterialen tot plastic en andere vaak laag op waarde geschatte materialen uit de groothandel; een ware voorraad verzamelde Le Pair om haar projecten vorm te geven.
Sinds 2012 afgestudeerd aan AKV| St Joost richting Autonoom Beeldende Kunst is haar werk de afgelopen drie jaar nationaal en internationaal gepresenteerd bij galeries, kunstexposities en beurzen. In 2014 won ze de Kunstschouw Award en werd ze geprezen om haar originele werk, haar eigenheid en haar eigenzinnige materiaalkeuze. Achter haar werktafel legt ze uit welke doelen ze zich voor het aankomende jaar heeft gesteld.
„Na de academie heb ik mezelf vier jaar de tijd gegeven om uit te zoeken wat de wereld van de beeldende kunst inhoudt en wat ik daarin wil betekenen. Dat betekent het komende jaar het laatste jaar ingaat om te doen wat ik destijds voor ogen had. Dat kan zijn een Artist in residence en grootschaligere projecten misschien die tot stand komen door middel van crowdfunding of sponsoren. Ooit wil ik nog wel rotondekunst maken -lachend, nee dat is niet cheesy- of een fontein.”
De zee. Een overduidelijke inspiratiebron in haar werk, maar dat was niet altijd zo. "Tijdens de academie vond ik inspiratie in de natuur, tijdens mijn afstuderen werd dit verlegd naar het strand en nu kijk ik vaak naar de zee. Ik ben geboren in een dorpje vlakbij Dordrecht en fietste van jongs af aan met mijn opa langs de Maas. Opgegroeid in Zeeland aan het water is die interesse in de natuur en de zee er altijd geweest. Mijn definitie van het strand is misschien anders dan die van anderen. Ik denk aan het strand van Nieuw-Haamstede; een beschermd natuurgebied met wild en minimale voorzieningen, een mooi verstild strand met duinen waar niets te zien is aan de horizon. Als kind stond ik met mijn voeten in het zand en vond ik de rust, een thuisbasis."
Wereldburger wilde ze altijd worden, maar de laatste jaren werd Le Pair zich bewust van haar Nederlandse wortels. „Mijn jeugd was in de omgeving van Dordrecht, dat net als Domburg door Nederlandse en internationale kunstenaars in beeld is gebracht vanwege het karakteristieke water, licht en de fantastische vergezichten. Ik ben daardoor beïnvloed, - ze lacht - "wat zat ik eerder te ontkennen?”
Voor haar afstuderen maakt ze een vloer met een werk van aluminiumfolie (zie boven), waarover haar leraar zei dat ze het licht terug gaf aan de schilderkunst. Joseph Buys zei eerder ooit dat Nederland zijn Hollands licht zoals in vroegere schilderijen is verloren. "Dat besef was zo treffend. Natuurlijk gaat mijn werk over licht."
Wanneer we spreken over de materialen, word ik soms gecorrigeerd. Het zijn geen waardeloze materialen, nee het ligt genuanceerder. Le Pair beschrijft ze als 'nederig' of "materialen met een economisch laagwaardige status.” Le Pair: "Grappig, we kopen vuilniszakken om ze weg te gooien, ze zijn ontwikkeld voor functioneel gebruik voor de consument. Net als bakpapier, aluminiumfolie en schuursponsjes. Maar ik vind het materiaal mooi en zie de mogelijkheden, hoewel ik ook wel een keer met goud zou willen werken.”
Ze wijst naar een muur van dozen. "Deze zitten vol met spullen uit de groothandel, gewoon omdat ik ze er mooi uit vind zien. Rubber, schuurpapier, kit, plastic, kampeermaterialen. En dit is het donkerblauwe plastic dat over witlof heengaat om het vers te houden in de supermarkt. Blauw als een illusie van de nacht dat refereert naar een kolkende waterpartij.”
Een prominent werk in haar oeuvre is de zee van aluminiumfolie die de ruimte het heelal reflecteert. "In dit werk valt door de reflectie van de ruimte een deel optisch weg in de vloer. Cognitief weet je dat het materiaal 0,01 mm dik is, maar je kan er tien meter diep in kijken. Dat komt door de reflectie van het materiaal en de transparantie van wat het reflecteert. Het materiaal wat ik gebruik moet zich kunnen vermeerderen, inhoudelijk en letterlijk. Alles moet naadloos in elkaar overgaan, het kan niet bestaan uit losse vormen. De rust en ruimte die ik aan het strand vind probeer ik toe te passen in mijn werkwijze en werk en dat moet het ook uitstralen. Het is vaak site specific, het werk past zich aan aan de omgeving. Als ik op het strand ben voel ik me gelijkwaardig aan de natuur. Het geeft mij de ruimte en ik geef haar de ruimte. Dat zoek ik ook in mijn werk. De context bepaalt gedeeltelijk inhoudelijk waar mijn werk over gaat en het formaat. Het is een wederzijds respect, een tot elkaar verhouden. En er moet ruimte voor de bezoeker zijn om het op eigen manier te interpreteren. Die ruimte voor interpretatie is net zo belangrijk als de letterlijke ruimte.”
Het werk van Le Pair is bescheiden, net als zijzelf. "Mijn werk wordt wel eens over het hoofd gezien, ondanks het vaak enorme formaat ervan. Het schreeuwt niet. Je moet er voor open staan om het te zien, dat klinkt misschien een beetje boeddhistisch. Het gaat om respect en verhoudingen. Vandaar ook vaak de keuze voor het vierkant, het werk is door de mens gemaakt en daarmee afgebakend, puur en recht toe, recht aan. Vormen leiden snel af. Mijn sculpturen kunnen deel uitmaken van iets groters, ze kunnen een fragment zijn."
Een project waar ze zeker nog mee aan de slag wil is de "Waterval” van eenvoudige staalschuursponzen. Voor de Innercity etalage in het oude station van Breda maakte ze een exemplaar. Dit keer wil ze een waterval van zes meter groot in elkaar zetten voor een ontmoetingshal van een bedrijf of een ziekenhuis. Maar eerst moet de Chinese producent benaderd worden over de productiemogelijkheden, want de sponzen aan elkaar naaien kostte haar een maand tijd. Stralend: "De Waterval als ontmoetingspunt, zoals vroeger een fontein bij de Romeinen, hoe mooi is dat?”
Lees hier het hele interview op BredaVandaag.nl.
Zomer 2015
|
Rembrandt wist het al: het licht is voor de kunst onmisbaar. Licht maakt zichtbaar. Het is dan ook altijd een belangrijk hulpmiddel van kunstenaars geweest en bovendien een bron van inspiratie.
Ook Eindhoven zag het licht dankzij… het licht. Zonder de gloeilampjes van Philips was Eindhoven waarschijnlijk nooit ontstaan. Deze expositie vindt plaats in Inntel Hotels Art Eindhoven; vroeger een gebouw van Philips en de plek waar gloeilampjes gemaakt werden. De geboorteplaats van het kunstlicht. Maar waar licht is, is donker. Dat moet ook wel. Zeker in een hotel, waar mensen komen om te slapen. Dat gaat een stuk beter in het donker! En wat gebeurt er in het donker? Wat groeit er bijvoorbeeld in het donker van de menselijke geest? En wat gebeurt er in de schaduw, het gebied tussen donker en licht in? Tijdens deze expositie laten acht hedendaagse kunstenaars zien hoe licht en donker hen inspireert. Bij sommigen is dat duidelijk zichtbaar: zij gebruiken zwart/witfotografie of de glans van een plastic zakje. Bij anderen is dit meer symbolisch, zij richten zich op wat zich in de duisternis van de geest afspeelt. Deelnemende Kunstenaars: Barbara Mahalia, Denise Motz, Elise Le Pair, Jonathan Gaarthuis, Koen Bakker, Lia Mast, Mayke Verhoeven en Trijnie Nanninga. Tijdens de opening zal kunstenaar en illustrator Thijs van Gompel 'Lichte Gedichten' voordragen en is er een ludieke rondleiding door Rimanta Tavo. |
Lopende exposities
KunstkwARTier
|
Zonder titel
Drie panelen Vanaf 5 juni De Open Hof Schildmanstraat 72a Hendrik Ido Ambacht |
Kunstlicht
licht en donker Opening 18 juli, 17:00 uur Expositie 19 juli t/m 11 oktober Inntel Hotels Art Eindhoven Mathildelaan 1, Eindhoven |
Voorjaar 2015
|
In het Midden
Artist in Residence, Beeldende Kunst 2012, 2013, 2014 Twintig jonge kunstenaars, die elkaar vanuit hun tijd op de kunstacademie AKV l St. Joost kennen, gaan voor één maand samen aan de slag. In deze periode ligt de nadruk op het onderzoek, het experiment en de presentatievorm van het ontstaande werk. Het constante ter discussie stellen van deze punten vormt de kern van de werkperiode. De deelnemers zijn meer of minder bekend met elkaars werk en het proces dat er heeft plaatsgevonden, daardoor weten ze de vinger op de zere plek te leggen. Voor intensieve werkbesprekingen zijn vier dagen georganiseerd met elk een andere gastkunstenaar of curator (Gemma Medina, Vincent Dams, Alessandra Saviotti en Onno Poiesz). Op één zo´n dag (10:00 tot 17:00 uur), wordt het werk van vijf kunstenaars uit de groep besproken. Het is mogelijk om als bezoeker de gesprekken bij te wonen. Deelname aan gesprekken kost €5 ,- inclusief lunch, zonder lunch €1,-. Di 12 - 05 Gemma Medina (curator) Do 14 - 05 Vincent Dams (kunstenaar) Ma 18 - 05 Alessandra Saviotti (kunstenaar) Vr 22 - 05 Onno Poiesz (kunstenaar) , |
Openingswoord 'Beyond the Horizon'
Ilona Prins
Welkom Elise Le Pair en welkom Leen Kaldenberg.
Hier staan twee puur Hollandse kunstenaars. Beiden houden zich bezig met het Hollands landschap. Leen concentreert zich met name op Groningen en de Waddenzee en voor Elise is Zeeland een belangrijke bron van inspiratie.
Wat jullie beiden bindt is de voortdurende poging met minimale middelen een uitdrukking te vinden voor jullie indrukken en belevingen van het landschap.
Het licht, het Hollands licht, de reflectie van licht is een belangrijk thema in jullie beider werk.
Leen is een pure schilder, maakt zijn eigen verf met eieren en pigmenten en vindt steeds opnieuw manieren om met ijle penseelstreken een suggestie op het doek te zetten. Een suggestie van een landschap of de ervaring van een landschap of verf op doek. Een schilderij opgebouwd uit verschillende lagen, kleuren en penseelstreken. Penseelstreken met een enorme rust en aandacht of wat nerveuzer en abrupter afgebroken.
Ook je eigen gemoed als toeschouwer speelt een rol in hoe je de doeken ervaart, waardoor je de werken iedere dag weer anders kunt beleven. Daarbij is de invloed van het daglicht, net zoals in de natuur, van invloed op wat zichtbaar wordt.
En dan Elise, zij is geen schilder in de zin van verf en kwasten, maar in haar werk is een sterke schilderkunstige blik aanwezig.
Het mooie is, dat zij zeer nederige materialen zoals, aluminiumfolie, siliconenkit en kneedgum verheft tot kunst. Zij weet de eigenschappen van deze materialen zodanig in te zetten dat de beleving van deze materialen bijzonder wordt. Het is geen siliconenkit meer, maar een prachtig, subtiel kunstwerk waar het licht en de reflectie van het licht een hoofdrol spelen.
Wanneer zij verf gebruikt, gebruikt ze dit sculpturaal en gaat het ook dan meer om de eigenschappen van het materiaal dan om met verf een schilderij te maken in de traditionele zin van het woord. Dit is mooi te zien in de zwarte vlakken, het proces van droging van de dik opgebrachte laag olieverf bepaalt de uiteindelijke vorm van het werk. Hier laat zij de uiteindelijke uitkomst volledig los en over aan de ‘natuur’. Reflectie, spiegeling, absorptie, terugkaatsing, dat is waar Elise mee speelt. Zij weet de mogelijkheden van de materialen die ze kiest maximaal te benutten en creëert zodoende heel aandachtige en verstilde beelden.
Beide kunstenaars zoeken voorbij de horizon van onze schreeuwende beeldcultuur naar de keerzijde hiervan, namelijk: de absolute rust en volle concentratie.
Het mooiste van deze tentoonstelling vind ik zelf: de ervaring van de werken zelf als je hier een tijdje alleen zit en alleen maar kijkt en ervaart zonder directe betekenissen, zonder dingen vast te willen leggen.
Ilona Prins
Welkom Elise Le Pair en welkom Leen Kaldenberg.
Hier staan twee puur Hollandse kunstenaars. Beiden houden zich bezig met het Hollands landschap. Leen concentreert zich met name op Groningen en de Waddenzee en voor Elise is Zeeland een belangrijke bron van inspiratie.
Wat jullie beiden bindt is de voortdurende poging met minimale middelen een uitdrukking te vinden voor jullie indrukken en belevingen van het landschap.
Het licht, het Hollands licht, de reflectie van licht is een belangrijk thema in jullie beider werk.
Leen is een pure schilder, maakt zijn eigen verf met eieren en pigmenten en vindt steeds opnieuw manieren om met ijle penseelstreken een suggestie op het doek te zetten. Een suggestie van een landschap of de ervaring van een landschap of verf op doek. Een schilderij opgebouwd uit verschillende lagen, kleuren en penseelstreken. Penseelstreken met een enorme rust en aandacht of wat nerveuzer en abrupter afgebroken.
Ook je eigen gemoed als toeschouwer speelt een rol in hoe je de doeken ervaart, waardoor je de werken iedere dag weer anders kunt beleven. Daarbij is de invloed van het daglicht, net zoals in de natuur, van invloed op wat zichtbaar wordt.
En dan Elise, zij is geen schilder in de zin van verf en kwasten, maar in haar werk is een sterke schilderkunstige blik aanwezig.
Het mooie is, dat zij zeer nederige materialen zoals, aluminiumfolie, siliconenkit en kneedgum verheft tot kunst. Zij weet de eigenschappen van deze materialen zodanig in te zetten dat de beleving van deze materialen bijzonder wordt. Het is geen siliconenkit meer, maar een prachtig, subtiel kunstwerk waar het licht en de reflectie van het licht een hoofdrol spelen.
Wanneer zij verf gebruikt, gebruikt ze dit sculpturaal en gaat het ook dan meer om de eigenschappen van het materiaal dan om met verf een schilderij te maken in de traditionele zin van het woord. Dit is mooi te zien in de zwarte vlakken, het proces van droging van de dik opgebrachte laag olieverf bepaalt de uiteindelijke vorm van het werk. Hier laat zij de uiteindelijke uitkomst volledig los en over aan de ‘natuur’. Reflectie, spiegeling, absorptie, terugkaatsing, dat is waar Elise mee speelt. Zij weet de mogelijkheden van de materialen die ze kiest maximaal te benutten en creëert zodoende heel aandachtige en verstilde beelden.
Beide kunstenaars zoeken voorbij de horizon van onze schreeuwende beeldcultuur naar de keerzijde hiervan, namelijk: de absolute rust en volle concentratie.
Het mooiste van deze tentoonstelling vind ik zelf: de ervaring van de werken zelf als je hier een tijdje alleen zit en alleen maar kijkt en ervaart zonder directe betekenissen, zonder dingen vast te willen leggen.
|
Beyond the Horizon
Duo-expositie met Leen Kaldenberg 4 april t/m 10 mei 2015 Opening: 4 april 2015, 17-19 uur Artistdinner: 10 mei 2015 aanmelden via info@percipi.nl Openingstijden: donderdag 14-17 uur zaterdag 12-18 uur en op afspraak Percipi Gallery Rozenstraat 227 1016 NV Amsterdam |
Komende week helaas de expositie Lekker Belangrijk! in Den Bosch afbouwen. Maar niet getreurd, want gelijk door naar de opbouw voor 'Beyond the Horizon', duo expositie met Leen Kaldenberg in Percipi Gallery te Amsterdam. 4 april, wordt 'Beyond the Horizon' geopend. De expositie loopt tot en met zondag 10 mei, wanneer het met een artist dinner wordt afgesloten.
In de maanden januari, februari en maart reist de tentoonstelling Lekker Belangrijk! van TAC, Eindhoven via Electron, Breda naar Willem II Fabriek, 's Hertogenbosch.
Voor deze expositie heb ik een drieluik van vuilniszakken gemaakt, geïnspireerd door de fascinaties, werkwijze en uiteindelijke schilderijen van William Turner.
Bij de tentoonstelling is een mooie publicatie verschenen.
In het voorvoord:
'The materiality of the work, the way it’s being used, is an important element of art in general. Plastic black bin liners, Elise Le Pair experimented with for her wall pieces. For several years, Le Pair has been exploring ways to capture the vastness of the sea and the sky using very humble materials like aliminium foil, backing paper or kneaded eraser. It makes imagination a crucial element in het work: what do you see in these deceivingly humble works? Meanwhile, the wat cheap materials are turned into something beautiful and valuable can be understood as a metaphor for social hierarchy and mobility.'
Nanne op ’t Ende en Marianne Peijnenburg
'Daar waar het wereldwijde milieuprobleem om een aanpak vraagt van de 'plasticsoup', de zogenoemde eilanden in de oceanen die gevormd wordt door grote hoeveelheden plastic zwerfafval, maakt Elise Le Pair van zwarte plastic vuilniszakken een zee...' Boyd Brian Smith.
|
'Lekker Belangrijk'
As long as there's a buzz Opening 7 maart om 16:00 uur Expositie 7 maart t/m 29 maart 2015 Zaterdag 21 maart performances vanaf 14:00 uur Geopend woensdag t/m zondag 13:00 - 17:00 uur Willem II Fabriek Boschveldweg 471 5211 VK 's Hertogenbosch |
|
Winter 2014/2015
Momenteel is het rustig wat exposities betreft, maar deze zijn in volle voorbereiding. Er wordt volop nagedacht over, en werk gemaakt. =)
Mochten alle plannen doorgaan dan staan er het eerste halfjaar van 2015 veel exposities op de agenda, hieronder wat al vast staat.
'Lekker Belangrijk'
|
Duo-expositie met Leen Kaldenberg
|
In het Midden
|
Zomer 2014
Expositie Kunstschouw 2014
Met als uitgangspunt 'Horizon', het verder ontwikkelde werk richting de schilderkunst.
Er hangt een kleine versie van 'Hollands landschap', twee 'Onderwind' panelen, een samenstelling van kit werken en een 'Onderwind'schilderij.
Met als uitgangspunt 'Horizon', het verder ontwikkelde werk richting de schilderkunst.
Er hangt een kleine versie van 'Hollands landschap', twee 'Onderwind' panelen, een samenstelling van kit werken en een 'Onderwind'schilderij.
Juryrapport van de eerste ronde
"Elise levert origineel werk en dat is knap tegenwoordig! Het is zeker vernieuwend in het materiaal en vertoont zich in verhouding tot de meeste zeegezichten ‘out of the box’ met een grote eigenheid in een interessant materiaalgebruik.
Binnen het minimale is het sterk werk en in zijn eenvoud heel goed. Daarnaast vertoont het een grote gevoeligheid in lijnvorming van het zeer verschillende kneedbare, scheurbare en plakkende materiaal dat elk op zich zeker uniek is en zij prachtig associatief verwerkt (de zee is nooit ver weg te denken).
Een kunstenares met potentie!"
Juryrapport van de tweede ronde
"Elise is in staat om met onconventionele materialen conceptueel sterk werk te leveren. De verbondenheid met de locatie is een belangrijk aspect in haar werk. Voor de ruimte van de Kunstschouw heeft zij duidelijke keuzes gemaakt en werk speciaal hiervoor aangepast of gemaakt.
De verwerking van het alledaagse materiaal levert, in al zijn eenvoud krachtig werk, waarbij hier het landschap, het water en reflectie centraal staan.
De originaliteit, gedrevenheid en het interessant materiaalgebruik heeft de erecommissie de doorslag doen geven de Kunstschouw Award 2014 toe te kennen aan… Elise Le Pair."
In de krant
|
|
Kijk voor een kort beeldverslag op http://www.kunstschouw.nl/actueel/elise-le-pair-winnares-kunstschouw-award-2014/
KunstkwARTier valt onder het project Nowhere Studios georganiseerd door Stichting Clib, situeert zich in de Oosterstraat en de Verbeetenstraat te Breda. Deze ruimte deel ik met Cindy Blignout, Denise Motz, Lennie Segboer en Ellen van Dam.
Wilt u eens langskomen in het atelier kunstkwARTier, neem dan contact met mij op.
kunstkwARTier
Verbeetenstraat 2a
4812 XL Breda
Hartelijke groet,
Elise Le Pair
Wilt u eens langskomen in het atelier kunstkwARTier, neem dan contact met mij op.
kunstkwARTier
Verbeetenstraat 2a
4812 XL Breda
Hartelijke groet,
Elise Le Pair
